1909 UK: Kula

1665: Kula

■ Yüksek (iki katlı) bağ evlerine Rumlar Türkçe kule'den uyarlanmış 'koula' adını verirlerdi. Yörede halâ bu yapılardan vardır. Belirli bir yeri belirtmek için kullanılırken, orada gelişen yerleşimin adına dönüşmüş olabilir. Tankut Beygu

■ © 22.06.1665 Kütahya sancağının Uşak, Eğrigöz, Gököyük, Simav, Şeyhlü, Gedos, Kula, Altuntaş ve Lazkiye nahiyelerinde ... deyar heyran

1928 K: Kulu

1807: Kulu

■ 18. yy'da bölgeye hakim olan Kulubey oğulları hanedanı aından. SN

■ © 25.05.1702 Ankara'da Çukurcak kazasına tabi Ahi Çomak Evkafı'nın mütevellileri olan Mustafa Dede, Kulu Dede ile Şaban umur-ı vakfı hüsn-i idare eylediklerinden, cihetin bunlara tevcihi hakkında Kadı Mehmed tarafından yazılan arz. © »»» 27.04.1816 Hadişözü kazasına tabi Kulu ve Kozanlı karyelerinde sakin Kulubeyoğlu voyvoda Seyyid Hüseyin Ağa... deyar heyran

■ İlçenin yerli halkının büyük bir kısmı Kürd ve Türk'tür. İlçeye daha sonraları Doğu ve Güneydoğu Anadolu'nun muhtelif yerlerinden gelen Kürt aşiretler (Rişvan aşireti, Şeyhbizinli Aşireti vs.) yerleştirildi. 1853-1856 Osmanlı-Rus Kırım Savaşı'ndan sonra Anadolu'ya göç eden Nogay Türklerinin büyük bir kısmı ilçeye ve çevresine yerleştirildiler. Kozmopolit bir yapıya sahiptir. İlçe halkı Yörükler, Kürtler, Nogaylar, Türkmenlerden oluşur. Türk

1928 K: Kula

1501, 1928 NüfN, K: Kulu

1926 EH: UluKöyü?

1643, 1928 A&Ö: Kule

1928 K: Kula

■ Kürd (Celali) yerleşimi

Kr: Kulê

1928 K: Yukarıİnek

■ Kulê (Aşağıgüngören) köyünün, Gundê Gır, Kalhesen, Şêx Mirzo ve Sılekos isimli dört mezrası var. Ağrı Direnişinden sonra İran tarafından Türkiye'ye verilen Sılekos mezrası devlet tarafından unutulduğundan, mezrada bir çok kişinin kimliği yoktur. Mar(d)astan